ของฝากจากบ้านนา มีหอยขัว กล้วยสุก แจ่วบอง

เรื่อง: แตงโม สกลนคร

แม่ไปขัวบักหอยแนวลูกมักมาฝาก ตำแจ่วบองปลาแดกน้อยให้นำ กล้วยเครือในสวนพอดีสุกแบ่งกันคนละครึ่ง

ทุกคนนน วันนี้มีของมาอวด! ไม่ใช่อะไรที่ไหน... แม่ส่งตรงของฝากจากบ้านนามาให้ถึงที่เลยอ่ะ 🥰 ดูดิ๊ มีทั้ง หอยขัว ที่รู้ใจลูกชายคนนี้ที่สุด ไปขุดมาให้แบบเน้น ๆ เลยนะ แล้วก็ แจ่วบองปลาแดกน้อย หอมนัวถึงเครื่อง กินกับอะไรก็อร่อยเหาะ 😋 ที่สำคัญคือ กล้วยสุก จากสวนหลังบ้าน เหลืองหวานกำลังดี แบ่งกันกินคนละครึ่งเครือไปเลยจ้า

ระหว่างที่จัดของ แม่ก็บ่นอุบอิบตามสไตล์คนเป็นแม่แหละ "แม่เลยเตรียมแนวกินบ้านเฮาพอหาได้ ชีวิตบ้านเฮามันลำบาก ให้บ่หล่าเป็นคนดีเฮ็ดงานหมานเงิน หมานทอง ไปอยู่ไสกะมีแต่คนฮักคนดูแลเด้อ" ฟังแล้วมันจุกอกนิด ๆ แต่ก็รู้สึกได้ถึงความรักความหวังที่แม่ส่งมาพร้อมกับของกินเหล่านี้

เล่าถึง หอยขัว หน่อย หลายคนอาจจะงง ๆ มันคือหอยที่จำศีลอยู่ในดินช่วงหน้าแล้ง หลังเก็บเกี่ยวข้าวเสร็จ ชาวบ้านก็จะลงทุ่งไปขุดหา เจ้าหอยพวกนี้พอถึงหน้าแล้งตัวจะอ้วนพี น่ากินสุด ๆ บ้านผมเรียก "หอยจูบ" เอามาแกงอ่อมนะ โอ้โห... ฟิน! หรือจะต้มกินกับส้มตำก็แซ่บอีหลีเด้อ

ส่วน กล้วย เนี่ย ไม่รู้แม่ไปเก็บมาจากสวนไหน แต่ที่รู้ ๆ คือเป็นกล้วยน้ำหว้าสุก ๆ หวาน ๆ ที่กินแล้วชื่นใจทุกที เป็นของฝากติดไม้ติดมือมาตลอด

แล้วก็ขาดไม่ได้เลย แจ่วบองกระปุกน้อย นี่แหละตัวดี! รสชาติมันกลมกล่อม หอมสมุนไพรแบบบอกไม่ถูก แค่เปิดฝาก็เหมือนได้กลิ่นอายบ้านนา ได้นึกถึงตอนไปหาปลามาปิ้งกินข้าวเที่ยงข้างหนองน้ำ มีแจ่วบองรสเด็ดคลุกข้าว อิ่มจนพุงกาง 😊

ของฝากบ้าน ๆ เหล่านี้ ไม่ได้มีค่าแค่เรื่องกินอย่างเดียวหรอกนะ มันมีความรัก ความผูกพัน และความหวังของคนเป็นแม่ใส่มาด้วยทุกชิ้น ทุกอย่างที่แม่หามาให้ มันมาจากน้ำพักน้ำแรง จากชีวิตเรียบง่ายที่เราเติบโตมา... บางทีของขวัญที่มีค่าที่สุด ก็คือสิ่งที่เรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความตั้งใจและความรักที่เราได้รับมานี่แหละ ❤️