
สวัสดีทุกท่านครับ วันนี้ผมอยากจะมาแบ่งปันเรื่องราวที่อยู่ในหัวใจมานาน เกี่ยวกับความสุขที่เกิดขึ้นจากการเป็น "ผู้ให้"
เมื่อเราได้อ่านบทความที่กล่าวถึง "ผู้ให้" นั้น ทำให้เราได้ทบทวนถึงความหมายอันลึกซึ้งของการกระทำนี้ การให้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่เพียงวัตถุสิ่งของที่เราหยิบยื่นให้แก่ผู้อื่นเท่านั้นนะครับ แต่ยังรวมไปถึงการให้ความรัก ความเมตตา รอยยิ้ม กำลังใจ หรือแม้แต่การรับฟังอย่างตั้งใจ ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นการ "ให้" ที่สามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงและเติมเต็มความรู้สึกดีๆ ให้กับทั้งผู้ให้และผู้รับได้
ลองนึกภาพตามนะครับ บนโลกใบนี้ที่เราอาศัยอยู่ มีการส่งต่อความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นในหมู่มนุษย์ด้วยกัน หรือแม้แต่ในภพภูมิอื่นๆ ตามที่บทความได้กล่าวไว้ ผู้ที่ได้รับย่อมรู้สึกปิติยินดี และสิ่งสำคัญที่ผู้ได้รับควรตระหนักก็คือ การใช้สิ่งนั้นอย่างรู้คุณค่า และรักษาไว้ด้วยความขอบคุณ
การคาดหวังว่าจะได้รับการ "ให้" ในครั้งต่อๆ ไปนั้น อาจนำมาซึ่งความทุกข์ใจได้นะครับ การชื่นชมและอนุโมทนาในความปรารถนาดีของผู้ให้ แม้ว่าในบางครั้งเราอาจจะไม่ได้รับการตอบสนองอย่างที่เราหวัง ก็ถือเป็นการสร้างกุศลกรรมที่ดีงาม
บทความได้เปรียบเทียบผู้รับเหมือนกับการพักพิงใต้ร่มเงาของต้นไม้ เมื่อหายเหนื่อยแล้ว การไม่ทำลายต้นไม้ต้นนั้นก่อนจากไป ย่อมเป็นการแสดงความเคารพและรักษาโอกาสให้ผู้อื่นได้ใช้ประโยชน์ต่อไป เช่นเดียวกับการได้รับความช่วยเหลือหรือการ "ให้" ในรูปแบบต่างๆ จากผู้อื่น การตระหนักถึงคุณค่าและรักษาความสัมพันธ์ที่ดีงามนั้น เป็นสิ่งที่ควรใส่ใจ
การได้รู้จักและมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันนั้น เป็นสิ่งที่น่าอนุโมทนาบุญยิ่งนัก การให้อภัยซึ่งกันและกันในสิ่งที่อาจเคยเกิดขึ้น และการอนุโมทนาในทุกการ "ให้" และการ "รับ" ที่เกิดขึ้นในชีวิต ถือเป็นหนทางหนึ่งในการที่จะหลุดพ้นจากเศษกรรมที่เราอาจเคยสร้างไว้
การเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกันนั้น ยังเป็นเหมือนการสร้างบริวารที่จะคอยสนับสนุนกันในภายภาคหน้า และยังเป็นการบ่มเพาะนิสัยแห่งการสั่งสมบารมีของพระโพธิสัตว์อีกด้วย
และที่สำคัญที่สุด บ่อเกิดแห่งความสุขที่แท้จริงจากการ "ให้" นั้น เกิดจากทัศนคติที่ดีของเราเอง การกล้าที่จะทำตามสิ่งที่เรารักและเชื่อมั่น ซึ่งมักจะเป็นกิจกรรมเชิงบวก การที่เราได้เป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริง การมองโลกในแง่ดี และการมีเป้าหมายในชีวิต สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นปัจจัยที่นำไปสู่ความสุขจากการเป็น "ผู้ให้"
"ผู้ให้" เท่านั้นที่จะสัมผัสได้ถึงอารมณ์แห่งความสุขที่เกิดจากการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ความสมบูรณ์ของการให้นี้เอง ที่จะทำให้เขาเป็นที่รักของทุกคน และก่อให้เกิดความสุขที่แท้จริง
ดังนั้นแล้ว การเป็นผู้ให้ด้วยใจที่บริสุทธิ์ ไม่เพียงแต่จะสร้างความสุขให้กับผู้อื่น แต่ยังนำมาซึ่งความสุขที่ลึกซึ้งและยั่งยืนในใจของผู้ให้อีกด้วย ขอให้ทุกท่านได้ลองสัมผัสประสบการณ์อันงดงามนี้ด้วยตัวท่านเองนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น